Jak leczyć atak podagry?

Postępowanie w przypadku ataku podagry

Atak podagry to bardzo bolesne zdarzenie, które można przynajmniej częściowo złagodzić, unieruchamiając staw i przykładając okłady z lodu. Niektóre leki naturalne są skuteczne w szybkim i pewnym zmniejszaniu bólu towarzyszącego atakowi.

>>>>>> Domowe sposoby na atak podagry <<<<<<

Jakie jest pochodzenie choroby?

Podagra jest niezwykle bolesną chorobą zapalną stawów. Jest ona spowodowana zbyt wysokim poziomem kwasu moczowego we krwi (hiperurykemia), który powyżej pewnego stężenia (60mg/l (360 µmol/l)) tworzy kryształy w stawie i tkankach miękkich, wywołując reakcję zapalną w stawie i w tkankach otaczających staw: jest to atak podagry. Podagra występuje często u mężczyzn po 30. roku życia oraz u kobiet po menopauzie (często wywołana leczeniem moczopędnym nadciśnienia). Częstość występowania podagry wzrosła prawie dwukrotnie w ostatnich latach z wielu powodów: wydłużenie średniej długości życia, wzrost częstości występowania otyłości i jej powikłań (choroby układu krążenia), wzrost częstości występowania przewlekłej choroby nerek, niezrównoważona dieta, stosowanie wielu leków.

Poziom kwasu moczowego we krwi wynika z różnicy między jego produkcją a eliminacją. Kwas moczowy jest wytwarzany głównie w wyniku funkcjonowania komórek organizmu, a w mniejszym stopniu w wyniku diety. Usuwanie kwasu moczowego odbywa się głównie przez nerki.

Nadmiar kwasu moczowego jest najczęściej spowodowany zaburzeniami w jego eliminacji przez nerki w kontekście rodzinnej i dziedzicznej choroby (podagry), a czasem choroby nerek (powodującej niewydolność nerek). (1) Niektóre leki również zmniejszają eliminację kwasu moczowego przez nerki (np. leki moczopędne, aspiryna w małych dawkach).

Nadmiar kwasu moczowego może być spowodowany dietą. Trzy główne pokarmy, które zwiększają jego produkcję to:
- Piwo (nawet bez alkoholu),
- alkohol wysokoprocentowy, oraz
- słodkie napoje gazowane bogate w fruktozę.

Czynniki wyzwalające

Atak podagry może być wywołany w różnych sytuacjach (1,2):

- Urazy fizyczne (ciasne buty, długotrwałe chodzenie, wstrząsy),
- Sytuacje stresowe (stres, przepracowanie, operacje),
- Zakażenia (grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli),
- Zawał mięśnia sercowego, udar mózgu,
- Nagłe przerwanie lub rozpoczęcie stosowania niektórych leków (aspiryny, leków moczopędnych), w tym leków stosowanych w celu zmniejszenia dny moczanowej (allopurynol, febuksostat, probenecyd, benzbromaron),
- Zbyt małe spożycie napojów (głównie wody).

Pochodzenie hiperurykemii

Hiperurykemia (stężenie kwasu moczowego we krwi powyżej 60 mg/l lub 360 µmol/l) może być wtórna do zaburzeń eliminacji nerkowej i/lub zwiększonej produkcji kwasu moczowego.

Upośledzone wydalanie kwasu moczowego przez nerki
- Nieprawidłowość w transporcie kwasu moczowego w nerkach - spowodowana defektem "pompy kwasu moczowego" znajdującej się w kanalikach nerkowych (jeden z elementów nerki). Wady te są często dziedziczne, pochodzenia genetycznego.
- Niewydolność nerek z niewystarczającą filtracją nerkową (przewlekła niewydolność nerek).
- Przyjmowanie niektórych leków: leków moczopędnych, aspiryny, cyklosporyny (lek stosowany w przeszczepach narządów).
Zwiększona produkcja kwasu moczowego:
- Pochodzenie dietetyczne:
  - Pokarmy, których rozkład prowadzi do zwiększonej produkcji kwasu moczowego: piwo (nawet BEZ alkoholu), mocne alkohole i napoje słodzone (napoje gazowane, cola, soki owocowe bogate w fruktozę);
  - Zbyt wiele pokarmów bogatych w białko zwierzęce (podroby, mięso, ryby, owoce morza);
- Pochodzenie komórkowe :
  - Nieprawidłowości genetyczne w funkcjonowaniu niektórych enzymów;
  - Sytuacje szczególne (post, wysiłek fizyczny);
  - Chemioterapia.

Hiperurykemii mogą towarzyszyć niektóre choroby (nadciśnienie tętnicze, otyłość, cukrzyca, podwyższony poziom cholesterolu, a zwłaszcza trójglicerydów...).

>>>>>> Podagra Domowe sposoby leczenia <<<<<<

Najbezpieczniejszym sposobem jest wypróbowanie naturalnych leków, takich jak kadzidło, kurkuma, imbir, lucerna... Obecnie łatwo jest znaleźć te wszystkie domowe środki w Internecie. Znalazłem platformę, która oferuje wiele z tych naturalnych domowych środków leczniczych:

>>>>>> Leczenie podagry <<<<<<

Różne formy choroby

Podagra często występuje jako choroba rodzinna i dziedziczna, ograniczająca usuwanie kwasu moczowego przez nerki.
Nadmiar kwasu moczowego, który powoduje podagrę, może mieć kilka przyczyn, w tym
- dieta zbyt bogata w białka zwierzęce,
- zbyt dużo piwa (nawet bez alkoholu), mocnych alkoholi lub słodzonych napojów gazowanych,
- niektóre leki.

Mechanizm ataku podagry

Gdy stężenie kwasu moczowego we krwi jest zbyt wysokie, powyżej 60 mg/l lub 360 µmol/l, może on tworzyć mikrokryształy moczanu w stawach i/lub wokół nich. Te mikrokryształy mogą wywołać reakcję zapalną, która trwa kilka dni.

Tworzeniu się mikrokryształków moczanu sprzyja niższa temperatura, dlatego najbardziej narażone są stawy stopy, zwłaszcza pierwszy staw (śródstopno-paliczkowy) dużego palca.

Atak podagry może być wywołany przez różne sytuacje, takie jak szok, stres lub nagłe odstawienie niektórych leków.

Ataki podagry są wywoływane przez komórki organizmu, które biorą udział w obronie przed mikrobami. Kryształy moczanu są uważane za obcych agresorów dla organizmu, który stara się je wyeliminować.

Po dziesięciu lub więcej dniach, z różnych powodów, a w szczególności z powodu zaprzestania uwalniania substancji przeciwzapalnych, błędne koło ataku podagry ustaje samoistnie w ciągu 5-10 dni, mimo utrzymywania się kryształów w stawie.

Zniszczenie stawów i tworzenie się Tophus

Bez odpowiedniego leczenia hiperurykemii ataki podagry nawracają. Czas trwania choroby jest różny, czasami może upłynąć kilka lat od pierwszego ataku, a pomiędzy atakami nie występują żadne objawy. Z czasem kryształy gromadzą się i w kościach, stawach, ścięgnach lub pod skórą tworzą się bezbolesne grudki zwane podagrą. Do rozwinięcia się podagry przewlekłej potrzeba średnio 11 lat.

Topiki w stawach mogą prowadzić do nowych ataków podagry. Jeśli nie są leczone, powtarzające się ataki prowadzą do pogorszenia stanu dotkniętych nimi stawów, co skutkuje deformacją stawów, ograniczeniem ruchomości i przewlekłym bólem.

U niektórych osób nadmiarowi kwasu moczowego towarzyszy również odkładanie się kryształów w nerkach, co prowadzi do kamicy nerkowej i jej następstw, ataków kolki nerkowej, a w końcu do powikłań nerkowych, takich jak niewydolność nerek.

Jakie są objawy choroby?

Początek podagry jest bardzo nagły i bolesny. Dotknięty chorobą staw jest obrzęknięty i zaczerwieniony. W dłuższej perspektywie i bez odpowiedniego leczenia utrzymywanie się zbyt wysokiego poziomu kwasu moczowego we krwi prowadzi do powstawania w stawach i pod skórą bezbolesnych grudek, zwanych podagrą.

Pierwszy atak podagry dotyczy zwykle tylko jednego stawu w kończynie dolnej. Czasami choroba dotyka kilku stawów jednocześnie, co znane jest pod nazwą podagrycznego zapalenia stawów. Choroba może dotyczyć także innych stawów, np. dłoni, nadgarstków, łokci, a wyjątkowo także kręgosłupa.

Objawy charakteryzują się bardzo silnym bólem stawów. Staw jest opuchnięty i purpurowoczerwony. Gwałtowność bólu jest odczuwana jak przy złamaniu kości lub ukąszeniu. Chodzenie jest utrudnione. Ból nie pozwala zasnąć. Kryzys w obrębie dużego palca u nogi nazywany jest podagrą, co oznacza złapanie stopy w wilczą pułapkę.

Po ustąpieniu ataku, w ciągu kilku dni, skóra palca u nogi łuszczy się i może odrywać się jak skórka od cebuli. Objawom tym może towarzyszyć umiarkowana lub wysoka gorączka (do 39°C), której czasami towarzyszą dreszcze, co budzi obawy, że mamy do czynienia z poważnym zakażeniem. Po zakończeniu ataku wygląd stawu wraca do normy.

Złogi Tophus tworzą się nie tylko w stawach, w kościach i wokół nich, ale także pod skórą w miejscach niezwiązanych ze stawem dotkniętym atakiem, szczególnie w chrząstce małżowiny usznej, łokciu (zapalenie kaletki maziowej), dużym palcu u nogi, pięcie...

Złogi te, widoczne lub nie, można zaobserwować po około 10 do 20 latach od pierwszego ataku. U osób z nieleczoną podagrą często występują również problemy z nerkami, zwłaszcza kamica.

Jak rozpoznaje się chorobę?

Objawy choroby są zazwyczaj charakterystyczne. Jeśli tak nie jest, konieczne może być wykonanie dalszych badań.

Typowy atak podagry jest często łatwy do rozpoznania. Jeśli tak nie jest, w rozpoznaniu mogą pomóc różne elementy: występowanie podagry u rodziców lub rodzeństwa, historia kolki nerkowej z kamieniami niewidocznymi na zwykłym zdjęciu rentgenowskim, choroby układu sercowo-naczyniowego, takie jak nadciśnienie tętnicze, dusznica bolesna lub zawał, "zespół metaboliczny" z cukrzycą, nieprawidłowościami w zakresie cholesterolu i/lub trójglicerydów.

Badanie krwi dostarcza również informacji diagnostycznych poprzez ujawnienie:
- występowanie zbyt wysokiego poziomu kwasu moczowego (hiperurykemia > 360 µmol/l lub 60 mg/l), co nie zawsze ma miejsce w momencie ataku;
- wzrost wskaźnika sedymentacji krwi (ESR), wzrost liczby białych krwinek (WBC) i białka CRP, które są charakterystyczne dla zapalenia (ale także dla infekcji).

Jednak niepodważalnym elementem rozpoznania ataku podagry jest obecność kryształów moczanu w płynie stawowym. Lekarz pobiera niewielką ilość płynu stawowego ze stawu za pomocą strzykawki. Badanie mikroskopowe pozwala łatwo i szybko zidentyfikować mikrokryształy. Poprzez zmniejszenie objętości płynu wewnątrzstawowego nakłucie pomaga także zmniejszyć ból.

Jeśli lekarz nie może pobrać płynu stawowego, badanie ultrasonograficzne chorego stawu może wykazać objawy sugerujące odkładanie się kryształów moczanu, takie jak objaw podwójnego konturu lub dowody na tophus.

Badanie radiologiczne nie pomaga w rozpoznaniu mukowiscydozy, ale jest bardzo przydatne w celu wykluczenia innego rozpoznania oraz uwidocznienia uszkodzeń stawu i przyległych kości spowodowanych przez toftę (tzw. artropatia mukowiscydozy).

Znajdź tutaj Najlepszy naturalny środek na podagrę >>> Hondrostrong >>> Wykonany z Boswellia i Curcumin: